نحوه تشخیص دیابت نوع یک

دیابت یکی از بیماری هایی است که امروزه روز به روز تعداد افراد مبتلا به آن در حال افزایش است. و یکی از معضلات نحوه تشخیص دیابت نوع 1 است که بسیار پیچیده می‌باشد.

نحوه تشخیص دیابت بر اساس یکی از 4 مورد زیر است:

قند پلاسمای ناشتا بیشتر یا مساوی 126 میلی گرم در دسی لیتر در بیش از 2 بار آزمایش (ناشتا عبارتست از نخوردن غذا حداقل به مدت 8 ساعت).

قند خون در هر زمان از روز برابر یا بیشتر از 200 میلی گرم در دسی لیتر در فردی که دارای علائم بیماری است.

قند خون برابر یا بیش تر از 200 میلی گرم در دسی لیتر، 2 ساعت بعد از مصرف گلوکز به میزان 7/1 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن (حداکثر 75 گرم). به این آزمایش تست تحمل گلوکز گفته می شود. تست تحمل گلوکز به ندرت در کودکان برای تشخیص دیابت نوع یک مورد استفاده قرار می گیرد زیرا غالباً میزان قند خون در این بیماران به صورت تصادفی بیش از 200 میلی گرم در دسی لیتر است و نیاز به تست تحمل گلوکز وجود ندارد. اگر پزشک تشخیص داد که باید از انسولین استفاده کنید بهتر است که بعد از هر بار تزریق انسولین سرنگ انسولین خود را تعویض کنید.

– HbA1C بیشتر یا مساوی 5/6 درصد، از این تست غالباً برای تشخیص دیابت نوع 2 در بالغین استفاده می شود. باید توجه کرد HbA1C کمتر از 5/6 درصد تشخیص دیابت را سخت می کند. یعنی فرد ممکن است دیابتی باشد در عین حال HbAIC زیر 5/6 درصد داشته باشد. در صورتی که پزشک تشخیص داد که به این بیماری مبتلا شده اید حتما به صورت روزانه قند خون خود را با دستگاه قند خون داکتر اندازه گیری کنید.

وجود قند در ادرار به تنهایی ممکن است نشان دهنده دیابت نباشد. در زمانی که قند در ادرار مشاهده شود باید با آزمایش خون، وجود بیماری دیابت را اثبات کرد. زیرا در بعضی بیماری های کلیوی اطفال، با قند خون طبیعی نیز، ممکن است قند در ادرار مشاهده شود. بنابراین وجود قند در ادرار شک برانگیز است و اثباتی نیست.

تفاوت دیابت نوع 1 یا 2

در دیابت نوع 1 کمبود انسولین وجود دارد ولی در دیابت نوع 2، مقاومت به انسولین و کمبود نسبی انسولین وجود دارد. تفاوت این دو نوع دیابت بر اساس تاریخچه بیماری معاینات فیزیکی و نتایج آزمایشگاهی صورت می گیرد. به همین دلیل است که پزشک برای فرد مبتلا به دیابت بسته به نوع دیابتی که به آن مبتلا است انسولین تجویز می کند. بهتر است اگر شما از انسولین قلمی استفاده می کنید بعد از هر بار تزریق سرسوزن قلم انسولین خود را تعویض کنید. انسولین اصلاً در بدن تولید نمی شود. انسولین در بدن ساخته می شود ولی میزان آن کافی یا ساختار ناکار آمدی دارد.

متاسفانه هنوز درمان قطعی برای دیابت نوع 1 وجود ندارد چرا که یک بیماری خود ایمن است اما می توان با استفاده از روش های درمان موجود و کنترل کردن رژیم غذایی و سبک زندگی سالم به وضعیت طبیعی رسید

دیابت نوع 1 به دلیل اینکه بیشتر کودکان و نوجوانان را درگیر می کند دیابت جوانی نیز نامیده می شود و برای درمان کودکان مبتلا به این بیماری روش پانکراس مصنوعی نیز به تازگی ابداع شده است که می تواند با ترشح انسولین مقدار قند خون را تنظیم کند.

شما میتوانید برای اطلاعات بیشتر در رابطه با دیابت نوع 2 مقاله علائم و نشانه های دیابت نوع 2 را مطالعه کنید تا با این بیماری بیشتر آشنا شوید.

تظاهرات بالینی

امروزه توصیه می شود که فرد حتی اگر به دیابت مبتلا نشده است به صورت روزانه قند خون خود را با دستگاه تست قند خون اندازه گیری کند. در نسبت های بدنی، کودکان مبتلا به دیابت نوع 2 غالباً چاق هستند (بر اساس سن و جنس) ولی کودکان دیابت نوع 1 غالبا چاق نیستند و سابقه ی کاهش وزن در هفته های اخیر را دارند. اگر چه در 25 درصد موارد کودکان مبتلا به دیابت نوع یک اضافه وزن دارند. والدینی که کودکان مبتلا به دیابت دارند باید مراقب کودک خود باشند و با دقت قند خون آن را کنترل کنند. اندازه گیری قند خون با نوار تست قندخون کرسنس آن آی سنس می تواند به شما کمک فراوانی کند.

سن: دیابت نوع 2 غالباً در کودکان بعد از شروع بلوغ تظاهر می کند ولی سن بروز دیابت نوع یک غالباً زیر 10 سال است. تقریباً تمام موارد دیابت نوع 2 در کودکان بالای 10 سال تظاهر می کند.

مقاومت به انسولین: در مبتلایان به دیابت نوع 2 غالباً علائمی مانند آکانتوزیس نیگریکانس (وجود پوست ضخیم و سیاه رنگ) در پشت گردن، زیر گردن، زیر بغل، زیر پستان ها و در موارد شدید در کشاله ران، پر فشاری خون، اختلالات چربی های خون و تخمدان پلی کیستیک نیز دیده می شود. این علائم بسیار به ندرت در دیابت نوع یک دیده می شود. در آمریکا در 50 تا 90 درصد موارد دیابت نوع 2 نوجوانان، اکانتوزیس نیگریکانس دیده می شود. استفاده از محصولات بدون قند می تواند در جلوگیری و کنترل دیابت کمک چشمگیری کند.

سابقه ی خانوادگی: در دیابت نوع یک فقط در 10 درصد موارد سابقه ی خانوادگی وجود دارد در صورتی که در دیابت نوع 2 در 75 تا 90 درصد موارد سابقه ی خانوادگی این نوع دیابت وجود دارد.

یافته های آزمایشگاهی

آنتی بادی ها: در دیابت نوع 1 آنتی بادی بر علیه سلول های بتا، گلوتامیک اسید دکربوکسیلاز، تیروزین فسفاتاز، انسولین دیده می شود. اگرچه عدم وجود آنتی بادی های فوق تشخیص دیابت نوع یک را کنار نمی گذارد. در 30 درصد موارد در مبتلایان در دیابت نوع 2 نیز آنتی بادی های فوق ممکن است مشاهده شوند. افراد مبتلا به بیماری دیابت نوع 2 باید در تغذیه خود را کنترل کنند و از مصرف هر نوع مواد غذایی اجتناب کنند و قند خون خود را با دستگاه قند خون کلورچک کنترل کنند.

اندازه گیری انسولین و C-peptide

مقادیر بالای انسولین و C-peptide نشان دهنده ی دیابت نوع 2 است. مقادیر 2 ماده فوق در دیابت نوع یک بسیار پایین است.

-اگر دیابت به علت تخریب سلول های بتا به وجود آید به آن نوع یک می گویند. اگر این تخریب به علت واکنش های ایمنی باشد به آن IA و اگر در اثر عوامل دیگر به وجود آمده باشد به آن IB می گویند.

دیابت نوع 2

دیابت نوع 2 که سابق بر این آن را دیابت غیر وابسته به انسولین یا دیابت بزرگسالان می نامیدند، نوعی اختلال در سوخت و ساز بدن است که با بالا بودن گلوکز خون در شرایط مقاومت در مقابل انسولین و کمبود نسبی انسولین شناسایی می شود این مسئله در تقابل با دیابت نوع یک است که در آن به دلیل تخریب سلول های جزیره ای در لوزالمعده با کمبود مطلق انسولین مواجه هستیم. 90 درصد افراد مبتلا به دیابت به دیابت نوع 2 دچار هستند و 10 درصد دیگر به ترتیب مبتلا به دیابت نوع یک و دیابت بارداری هستند. گفته می شود که چاقی دلیل عمده دیابت نوع 2 در افرادی است که به لحاظ ژنتیکی مستعد ابتلا به این بیماری هستند. از دیگر دلایل آن می توان به عدم تحرک، فشارخون بالا، داشتن HDL خون پایین یا تری گلیسرید بالا اشاره کرد. از این جهت باید به صورت دوره ای قند خون خود را با خرید دستگاه تست قند خون آوان اندازه گیری کنید همچنین استفاده از نوار قند خون با کیفیت بالا می تواند در اندازه گیری دقیق تر تاثیر چشمگیری داشته باشد. نرخ ابتلا به دیابت به طرز قابل توجهی در 50 سال اخیر به موازات چاقی افزایش یافته است. تاسال 2010 تقریبا حدود 285 میلیون نفر مبتلا به این بیماری بوده اند و این در حالی است که تعداد آنها در سال 1985 حدود 30 میلیون نفر بوده است.

دیابت نوع 2 در افراد 45 ساله (و بالاتر) و نیز در جوانان چاقی که متعلق به نژاد های در معرض خطر هستند، شایع تر است.

عوامل دیگری که احتمال ابتلا به علائم دیابت نوع 2 را افزایش می دهند، عبارتند از:

پره دیابت: اختلال تحمل گلوکز و اختلال قند ناشتا

سندرم متابولیک: عارضه ای است که مشخصه آن، کلسترول بالا، قند خون، فشار خون و چاقی شکمی است.

رژیم غذایی نامناسب: مصرف زیاد گوشت فرآوری شده، چربی ها، نوشابه ها و غذاهای شیرین شده با شکر و کالری دار.

سابقه خانوادگی ابتلا به دیابت نوع دوم و عدم اندازه گیری قند خون با استفاده از نوار تست قندخون آمپرو

اضافه وزن یا چاقی مفرط، مخصوصاً چاقی شکمی

سابقه بیماری قلبی عروقی

سابقه دیابت بارداری و یا زایمان نوزادی که وزن آن بیش از 5/4 کیلوگرم در زمان تولد است.

عدم اندازه گیری خون قبل از ابتلا به بیماری با دستگاه دستگاه قند خون آوان

اختلالات غدد درون ریز، مانند سندروم کوشینگ، پرکاری تیروئید، آکرومگالی، سندرم تخمدان پلی کیستیک، فئو کروموسیتوم و یا گلوکاگونوم.

عوارض مرتبط با مقاومت به انسولین، مانند آکانتوزیس نیگریکانس

برخی از دارو ها، مانند گلوکوکور تیکوئید ها یا تیازیدها

همیشه سلامت باشید. امیدواریم با مطالعه این مقاله اطلاعات مفیدی کسب کرده باشید. به شما پیشنهاد می کنیم مقاله دیابت و زندگی روزانه را مطالعه کنید تا در مورد نحوه مدیریت دیابت در طول روز اطلاعات مفیدی کسب کنید.